«باشه بعداً؟»
بعدی وجود نداره.

شاید شما هم مثل من خیلی وقت‌ها گفته باشید: «باشه بعدا».

مثلاً وقتی که یک جایی باید بریم و یا مدتیه جایی از بدنمون درد می‌کنه و بیخیالش شدیم، به خودمون می‌گیم: «باشه بعدا، الان حوصله‌ش رو ندارم» یا «الان وقتش نیست، بعداً انجام می‌دم».
اما من به این نتیجه رسیدم که این «بعدا» چه‌قدر می‌تونه آسیب‌زا باشه.
و گاهی هیچ‌وقت نمی‌یاد.

وقتی می‌گیم «باشه بعدا»، در واقع داریم فرصت‌ها رو از دست می‌دیم. ممکنه یک ایده‌ی عالی برای یک پروژه داشته باشیم، می‌ذاریمش برای بعد.
یا می‌خواهیم به یک دوست زنگ بزنیم و حالی ازش بپرسیم، اما می‌گیم «باشه بعدا».
یا تصمیم می‌گیرم توی یک کلاس و یا دوره‌ی آموزشی که همیشه دوستش داشتیم، شرکت کنیم، اما می‌گیم «باشه بعدا».
حالا یک سوال: چه‌طور می‌تونیم به جای «باشه بعدا» از «الان» استفاده کنیم؟

به‌نظرم، با اولویت‌بندیِ کارهایی که واقعاً مهم‌اند و باید بهشون رسیدگی کنیم، شروع کنیم.
اگر کار مهمی داریم، چرا الان انجامش ندیم؟

راه دیگه، تقسیم کاره.
اگر یک کار بزرگ داریم که به‌نظر دلهره‌آور میاد، اون رو به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنیم.
این‌جوری می‌تونیم هر قسمت رو به راحتی انجام بدیم و از «باشه بعدا» دور بمونیم.

از طرفی، با زمان‌بندی برای کارها، زمان مشخصی رو تعیین کنیم.
مثلاً بگیم «الان ۲۰ دقیقه وقت دارم، پس این کار رو می‌رسم انجام بدم».
این کمک می‌کنه که از تعلل دوری کنیم.

و از همه مهم‌تر با ذهنیت مثبت، به خودمون بگیم که انجام فلان کار، می‌تونه حس خوبی به من بده. پس معطل نکنم و برم سراغش.

وقتی کاری رو به موقع انجام می‌دیم، احساس رضایت و موفقیت می‌کنیم.

خلاصه که یادمون باشه، زندگی کوتاهه و هر لحظه‌ش ارزشمنده.
به جای گفتن «باشه بعدا»، از همین الان شروع کنیم و کارهایی که دوست داریم رو انجام بدیم.

شاید این «بعدا» هیچ وقت نیاد.
عادت‌های بهتری بسازیم و از هر لحظه‌مون بهره ببریم. 😊