ذهنِ سرکش یا ذهنِ قابل کنترل؟

تعجبی ندارد، که با وجود دنیای اطلاعات و سرگرمی، ذهن آرامی نداشته باشیم.
گاهی مطمئن می‌شویم که، کنترل آن از دست ما خارج شده و بی‌پروا و جسورانه به هرکجا که می‌خواهد می‌رود.
البته ذهن به طور طبیعی، فعالیت‌های پیچیده و متنوعی دارد.
اما این پرنده‌بودنِ ذهن، می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
ذهنِ انسان به دلیل نیاز به پردازشِ اطلاعات و تجزیه و تحلیل محیط اطرافش به‌طور خودکار، افکار متنوعی تولید می‌کند.

اما در زمان استرس و نگرانی، ذهن تمایل بیشتری به تولید افکار منفی دارد.

گاهی این افکارِ منفی، مدام تکرار شده، و کنترل آن دشوار می‌شود.

تجربیات تلخ گذشته نیز، اثر زیادی بر ذهن می‌گذارد و آن را درگیر می‌کند.
ذهن به‌ناچار افکاری تولید می‌کند که با مرور آن‌ها، شاید بتواند خود را از این چالش نجات دهد و کمی آرام شود.

دلیل دیگری که باعث می‌شود ذهن به‌راحتی به سمت افکار پراکنده و حتی غیر‌مرتبط با یک‌دیگر کشیده شود، عدم تمرکز است.

بعضی افکار، حاصل هیچ تلاشی توسط ذهن ما نیستند و بدون این که بخواهیم ساعت‌ها در مغز ما پرسه می‌زنند.

این‌گونه افکارِ ناخوانده، حاصل عدم‌تسلط کافیِ ما بر روی ذهن است.

از طرفی گاهی، تخیلات ذهن ما بیکار نمی‌ماند و تولید افکار جدید و غیر‌منتظره‌ای می‌کند.

این که تخیلات، تا چه‌حد خلاقیت ایجاد کند و به نفع ما باشد، یا در جهت آسیب‌رسانی به زندگی ما باشد، باز هم به توانایی کنترل ذهن بستگی دارد.

تجربه‌ی من در زمینه‌ی مدیریت و تسلط بر ذهن، کمک گرفتن از تکنیک‌هایی بوده که این‌جا چند مورد اثربخش را خدمتتان می‌گویم.

🔹مدیتیشن و آرام‌سازی ذهن.
🔹نوشتنِ روزانه، درباره‌ی چیزهایی که ذهن ما را درگیر کرده.
🔹انتخابِ آگاهانه‌ی ما بر روی نوع افکارمان.
🔹تغییر الگوهای فکری.

با استفاده از روش‌های تمرکز بر ذهن، می‌توانیم به کیفیت زندگی خود بهبود ببخشیم.😊