مراقب «مار کبری» باشیم _نورا جان چرا انقدر مدادت رو می‌تراشی؟ نوکش که به اندازه کافی تیز هست. _آخه خانم معلمم گفته هر کس مدادهای

نورِ اندیشه‌ آدم‌ها به اندازه‌ی عزیزبودن‌مان از ما دلخور می‌شوند، نه به اندازه‌ی اشتباهاتِ ما. جایی که احساس کردم دنیا برعلیه من است، همان جا

می‌خواهم از فانتزی‌هایم بگویم. می‌خواهم پرنده شوم. به آسمان‌ها پربگیرم. پشت ابرها پنهان شوم. سایه‌بانِ وسعت دریا شوم. اوج‌گیرِ کرسیِ گردون شوم. هم‌جوار هیبتِ خورشید

اگر خدا نبود وقتی به پشت سرم می‌نگرم، روزهایی را می‌بینم که، اگر خدا نبود، هرگز توانِ گذر از آن را نداشتم. دست‌اندازهایی در مسیرم

پرواز   کاش کبوتر بودم جاودانه در هوای کوی تو پَر می‌زدم از دمِ سحرگاه تا نارنجیِ غروب پشتِ بامِ ابرها به دلت سر می‌زدم